Interstellar je ime novog grandioznog ostvarenja Kristofera Nolana sa Metju Mekkonahijem i En Hatavej u glavnim ulogama. Skoro bioskopska publika nije imala prilike da vidi veliki naučnofantastični film na kakve smo navikli tokom protekle decenije, takođe bioskopi su ostali uskraćeni i za velika kinematografska iskustva. Interstellar je upravo jedan takav film. Naučna fantastika sa emocijom i jakim vizuelnim utiskom. Grupa istraživača predvođena pilotom astronautom Kuperom (Mekkonahi) i naučnicom Bren ( En Hatvej ) zaputila se u potragu za novim staništem za ljudsku vrstu s obzirom da zemlja polako gubi svojstva koja su neophodna za ljudski život, a ljudi na njoj je takođe sve manje. Jedine planete koje su iole prihvatljive za nove ljudske kolonije nalaze se daleko izvan sunčevog sistema i do njih je moguće doći jedino uz pomoć crnih rupa. ...ali niko nije siguran šta se tačno nalazi na drugoj strani. Ovi istraživači ostavljajući svoje porodice na zemlji kreću u nepoznatu avanturu u plemenitoj želji da spasu ljudski rod. Iako sinopsis djeluje kao klasični SF zaplet Nolan od njega pravi filmsko remek djelo savremenog filma. Koristeći sva raspoloživa izražajna sredstva filmske umjetnosti , reditelj stvara svemirsku operu od koje zastaje dah. Sniman u savremenoj IMAX tehnologiji , bez upotrebe zamarajućeg 3D-a ekipa je uspjela da pred gledaoca iznese prostranstva univerzuma u svoj raskoši. Kontrastrirajući sparinu polja kukuruza američkog juga , odakle potiču junaci filma i prostranstvo svemira gledalac prolazi kroz vizuelne etape i različite prostornosti filma čineći ga tako i putovanjem koje je čak i izvan filmskog. Lokacije za snimanje su bile egzotične, od hladnih predela Islanda , preko Alberte u Kanadi pa sve do sparina kukuruznih polja Kalifornije. Ove lokacije u filmu dočaravaju putovanje istraživača od klaustrofobične zemlje do beskrajnog kosmosa. Glumci su posebno išli na teninge u NASU kako bi usvojili na pravi način pravila ponašanja kosmonauta u bezgravitacionom prostoru. Nolan se duboko protivi kompjuterskoj animaciji te je želio da sve predjele snimi na realnim lokacijama. Upravo zbog toga je ekipa putovala po čitavom svijetu snimajući eksterijere. Poznato je da se u filmskoj industriji prvo kreiraju „ live action“ scene (scene sa „živim“ glumcima) međutim Nolan je insistirao da se za Interstellar prvo završe vizuelni efekti koji su na lokacijama projektovani na velika platna umjesto da glumci glume ispred „green screen“-a. Na ovaj način , po riječima Mekkonahija, uspostavljena je vjerodostojna interakcija glumac – prostor. Interstellar je svakako jedan od najboljih filmova ove godine i kandidat za Oskara u više kategorija.